sonet – kompozycja poetyckiego utworu literackiego złożona z 14 wersów zgrupowanych w dwóch czterowierszach (tetrastychach), rymowanych zwykle abba abba i dwóch trójwierszach (tercynach), dubletowo rymowanych trzykrotnie w różnych układach
Sonet dla nieznajomych
Kłócę się z nią o ciebie, wyrywam zachłannie,
Jak mam cię bóstwić droga, gdy wielbi cię doba.
Milczysz w czterech językach, a mówisz w dwóch słowach.
Korab Westy, co jeszcze w porcie zwija żagiel.
Nadgryziony tost, kawa niedopita rankiem,
Konwersacje „dziad – obraz” widzi garderoba,
Śmiejąc się, gdyby mogła. Spadając choroba,
Jest uleczeniem, dziwnym smuceniem w hosannie.
Asynchroniczność znaczy tor dziennego spieku.
Oblicze nasze: Janus zszyty w jednym ściegu,
Gdy taśma mono idzie na sprzęcie stereo.
Taki model rodziny: prawie dwa plus zero,
Stygmaty są dopiero wpuszczane na peron
Po chrystusowym wieku.